Iraq a part of One state of iran-عراق بخشي از يک استان ايران

عراق درگذشته فقط بخشی از، يک استان ايران بود

در آگوست 1923، زماني كه عراق هنوز تحت كنترل انگلستان بود انتشار این تمبر پستی در عراق، جنجالی جهاني آفرید.

تمبر با تصویر تیسفون( محل هشت قرن پایتخت ایران) چاپ در سال 1923

نماي طاق كسري در تيسفون روی اين تمبر چاپ شده بود و همين تصوير بود كه در آن زمان بحث وتفاسیری گوناگون به دنبال داشت.

ايرانيان درزمان ساسانيان، طاق كسرای 54 متر در27 متري خود را به نام «شاهيگان سپيد (Shahigan e Sepid) به معناي (كاخ سپيد)» مي خواندند.

تيسفون (مدائن که در حال حاضر، به نام سلمان پاك Salman Pak) معروف است که در 35 كيلومتري جنوب شرقي بغداد فعلی قرار دارد، هشت قرن پايتخت ايران بوده. این قسمت از منطقه فعلی در عراق علاوه بر پايتختي ايران، به صورت مركز استان Khavarvaran خواروران (خاروران ـ خاوران) ايران هم نامیده میشده.

اين استان درايران آن زمان، شامل این مناطق هم بوده است: كويت، سواحل شرقي كشور سعودي امروز (كه «گارهائه» نام داشته)، بحرين، قطر، حاشيه جنوبي خليج فارس و همه عراق امروز (به جز كردستان فعلی در عراق فعلی) که بعضی از ساکنین محلي، آن را اراك (ايران پاييني یا پايين ايران) می نامیدند.

نقشه وسعت ایران (پيش از حمله نظامي عرب ) در اواخر زمان ساسانیان

همين جغرافياي تاريخي دلیلی بود برای جنجال سال 1923 كه از ماه آگوست آغاز شده بود.

تیسفون یا (مدائن)، توسط پارت‌ها بنا شد. شهری که پایتخت ایران در زمان امپراتوری پارتها و بعد ساسانیان، تا حمله اعراب بر ایران بود.

پس از تصرف تیسفون، پایتخت ایرانیان توسط اعراب: اعرابي كه در صحراهاي خشك و بي‌آب و علف نجد و تهامه بالا‌ترين افتخار خود را در قتل و غارت ديگر قبيله‌ها مي‌دانستند، به غارت اين شهر پرداختند.

شهر تیسفون یکی از آبادترین - پررونق ترین - زیباترین و متمدن ترین شهرهای خاورمیانه بود . ثروتهای 1200 ساله ایرانیان در آنجا اندوخته شده بود . مجسمه های طلای پادشاهان گذشته - مجمسه طلای حیوانات گوناگون - تاج های شاهنشاهی نوشیروان و خسروپرویز - جامهای زرین چندین هزار ساله و . . .

غارت و انتقال ثروت ایرانیان، توسط اعراب: به عنوان غنایم جنگی، ماه ها به طول انجامید. چون خبر این منابع ثروت ایران به گوش مردم عرب رسید، به گفته تاریخ نویسان عرب، بیش از نیم میلیون نفر برای بدست آوردن جواهرات و طلاها روانه تیسفون شدند . چون تیسفون پایتخت ایران و بزرگ‌ترین امپراتوری آن زمان بود، سبدهاي مهرشده پر از اشياي زرين، جامه‌ها، گوهرها، اسلحه، ادويه و عطريات لطيف، تاج خسرو پرويز، پارچه‌هاي زربفت و مرصع به جواهر و مزين به مرواريد، غنيمت‌هاي فراواني كه از فرمانروايان مقتدر سرزمين‌هاي ديگر چون هراكليوس (امپراتور روم)، خاقان ترك، (داهر) پادشاه هند و هرام چوبين و... به غرامت گرفته شده بود، همه و همه توسط اعراب به غارت برده شد و زنان و دختران ایرانی را در اختیار گرفتند.

قالي معروف ایرانی (بهار كسري) که در 900 متر مربع ( 60 ذرع در 60 ذرع ) از ابریشم و زمرد و جواهرات بافته شده بود نمونه ای از هنر و عظمت ایران بود و شکارگاه و بزمهای سالانه و باغها و رودخانه های وسیع را نشان میداد كه مرصع به قيمتي ‌ترين جواهر آلا‌ت بود، این فرش توسط عرب ها به مدينه برده شد و به دستور خليفه، آن را تكه‌ تكه كرده و ميان اعراب تقسيم كردند.

درفش ملی کاویانی یادگار فتح کاوه آهنگر یکی دیگر از افتخارات تاریخ ایران بود که از زمان اردشیر بابکان تا آن روز دست به دست چرخیده بود و هر پادشاهی به آن جواهری نصب می کرده و در تمام جنگها به عنوان پرچم ایران حمل میشده چون آنرا یادگار فتح کاوه آهنگر و درفش چرمی او علیه ضحاک میدانستد . درفش از پوست پلنگ ساخته شده بود و نگین های یاقوت و مروارید و جواهرات سلطنتی به آن آویزان بوده . قیمت درفش کاویانی بالغ بر دو میلیون و دویست هزار درهم آنزمان تخمین زده میشده است. درفش اصلی در خزانه ملی نگهداری میشده و درفشی مشابه در جنگها حمل میشده است.

اورنگ سلطنتی خسرو پرویز و دیگر اشیایی که از طلا ساخته شده بودند مانند مجسمه سر پادشاهان گذشته ایران را عربها ذوب کردند و از آن شمش های طلا ساختند !! خليفه عرب، دستور داد تاج خسرو را در كعبه آويزان کنند.

بعدها تیسفون تخریب و از قطعات کاخهای ایران و ساختمانهای پایتخت ایران در همان نزدیکی برای ساختن شهری جدید بنام بغداد استفاده کردند. شهر بغداد بر روي خرابه‌هاي شهر بابلي كهني با نام ايراني (بگ - دادو) يا خداداد بنا شد. آرامگاه نوشیروان دادگر در جنوب آن در شهر "اسفانبر" قرار دارد که خودش خواسته بود جسدش را در آنجا به خاک سپارند .

طاق کسری در تیسفون پایتخت ایرانیان، شهري كه اعراب با آجرهايش بغداد را ساختند.

معنا و ريشه نام اين شهر مشخص نيست و در زبان‌هاي مختلف به انواع گوناگون تلفظ‌ ونوشته شده، در متون پهلوي مانوي وپهلوي ساساني تيسپاون، در منابع يوناني ثِسيفون يا اِتسيفون، در لاتين تسيفون و در نسخه آرامي تلمود، كتيسپاون نامیده شده است. مساحت شهر تيسفون در دوران شاهان اشكانی بالغ بر سي كيلومتر مربع مي‌شد كه مي‌توان عظمت آن را در مقايسه با وسعت شهر رم در آن زمان كه فقط 7/13 كيلومتر مربع مساحت داشت، درك كرد.

تيسفون سه بار به اشغال نيروهاي روم در آمد: 1- سال 116 ميلادي تراژان تيسفون را فتح كرده تاج طلايي و يكي از دختران اوسروئس، شاه اشكاني را به غنيمت گرفت و به خاطر اين پيروزي لقب پارتيكوس را براي خود انتخاب كرد. 2- دسامبر 165 ميلادي، در سلطنت بلاش چهارم به فرماندهي ژنرالي به نام آويديوس كاسيوس که كاخ سلطنتي را ويران كردند. 3- سال 198 ميلادي كه بلاش پنجم پادشاه ايران بود، سپاهيان امپراتور سپتيميوس سوروس پس از يك نبرد سنگين تيسفون را براي مرتبه سوم فتح كردند که سپتيميوس هم به تقليد از تراژان خودش را پارتيكوس ماكسيموس ناميد.

سپس مردم مغلوب ایرانی در شرايطي بسيار سخت قرار گرفتند. معاويه‌ بن ابي‌سفيان شکل خلا‌فت را به سلطنت تغيير داد و از آن پس، ديگر خليفه نه جانشين پیغمبر، بلكه جانشين خداوند نامیده شد. حكومت بني‌اميه، بر پايه تبعیض نژادي پایه ریزی و يك حكومت محض عربي شد كه در آن غير عرب به شدت تحقير مي‌شد..

آنها غيرعرب را (موالي) يعني بندگان می ناميدند. از نظر عرب (موالي) بندگان آزاد كرده آنان به حساب مي‌آمدند و از هرگونه حق و حقوقي محروم بودند.

ايرانيان همیشه در شورش‌هاي ضد اعراب خوارج مثلاً و بويژه مختار و زيدبن علي و پسرش يحيي بن زيد فعالا‌نه شركت داشتند.

اعراب ايراني ها را مجوس یا (عجم) خطاب کردند به معناي گنگ و نادان. ایرانیانی كه از ديرباز صاحب تمدني كهن بودند و دست در علم و دانش داشتند.

......

(17 ماه پس از كودتاي رضا خان پهلوي) در زمانی كه احساسات ناسيوناليستي ايرانيان زیاد شده بود چاپ اين تمبر اعتراض آن ها را در پی داشت،

چون معتقد بودند که انگلستان با تاييد و انتشاراين تمبر مي خواهد منطقه بحرين (ميش ماهي) و ميشان (دشت ميشان) را هم از آن خود کند، و در همان زمان عراقي ها مدعي بودند كه انگليسي ها مي خواهند با چاپ تمبری با تصوير تيسفون، ماهيت عراق را تغيير دهند و مثل زمان ساسانيان، كردستان را از عراق جدا کنند و ....

در اين ميان روزنامه هاي مسكو در شوروی و رم در ایتالیا، در تفسيرهاي خود اين عمل را مقدمه ايجاد يك خاورميانه انگليسي اعلام مي كردند و فرانسوي ها با اين كه نمي خواستند در ظاهر انگليسي ها را برنجانند، در باطن از گسترش تصرفات انگلیس در خاور ميانه ناراضي بودند و مطبوعات فرانسه هم ترجمه تفسيرهاي روزنامه هاي شوروی و ايتاليا را با آب و تاب تمام چاپ مي كردند و مطبوعات آلمان نیز همینطور.

در واکنش به اين جریانات، مقامات انگليسي که حاكم بر هند هم بودند و با تاييد آنها اين تمبر منتشر شده بود مي گفتند كه نظرخاصي در كار نبوده است واظهار میکردند ما انگيسي ها از قديم به بنا های تاريخي جهان كه هويت ملي و مايه افتخار مردم دنیا هستند احترام مي گذاشته ايم و به همين دليل هم بود كه در جريان جنگ با عثماني ها، نيروهاي خودمان را در نوامبر 1915 از منطقه مدائن (تيسفون) عقب کشیدیم كه مبادا ضمن زد و خورد و جنگ، و توپ هاي عثماني آسيب بيشتري به طاق كسري وارد سازند.

موضوع در اينجا تمام نشد:

اوايل سالهای 1960 ژنرال عبدالكريم قاسم رئيس وقت دولت عراق كه با كودتاي سال 1958 به سلطنت كوتاه مدت «انگلیسی» در عراق پايان داده بود، به استناد نقشه جغرافياي «استان خاروران» ايران به مركزيت مدائن (تيسفون)، كه كويت هم قسمتی ازآن بود، مدعي مالكيت اين سرزمين شد (البته عراق از دهه چهارم قرن بيستم اين ادعا را داشت ولي همیشه آن را به صورتي ملايم مطرح مي کرد).

در زمان صدام حسین به ایرانیان اجازه بازدید از تیسفون داده نمیشد. صدام حسين هم که بعدا براي تصاحب همه قسمت هاي باستاني آن استان ايران باستان و از جمله ميشان (حاشيه غربي خوزستان)، با هدف عراقي كردن طاق كسري و محدوده تاريخي مدائن دست به مرمت آن زد و ... كه پس از موفق نشدن در جنگ هشت ساله با ايران، از ادامه تعمير كاخ شاهان قديم ايرانی دست برداشت.

ایوان مداین در Google ایوان مداین یا تاق کسری باقی مانده ی شهر باستانی تیسفون پایتخت اشکانیان و ساسانیان. این بنا در جنوب شهر «سلمان پاک» در عراق فعلی و در حدود ۶۰۰ متری شرق دجله و درست رو به شرق ساخته شده. تاق اصلی با دهانه ی حدود ۲۵ متر و بلندی حدود ۳۰ متر از آجر و با الگوی «زنجیر وارونه» ساخته شده ( برای درک مقیاس می توان از زمین فوتبالی که در شمال بنا قرار دارد استفاده کرد). بنای مربع شکلی که در شرق این ساختمان قرار دارد موزه ی مداین است. ساختمان موزه ی ملی ایران در تهران توسط «گودار» معمار فرانسوی با الهام از این بنا ساخته شده است.

یورش تازیان و ویران نمودن ایران زمین

چرا نام شهر پارسه داریوش بزرگ، به تخت جمشید و نام آرامگاه کوروش بزرگ به نام مقبره مادر حضرت سلیمان تغییر نام پیدا کرد؟